බලයේ සිටි සහ සිටින සිටි වළත්තු පාහරයන් කා දැමූ අප රටේ ආර්ථිකය...!!!

ජනතාව රවටමින් සිදු කරන මහා අපරාධයක්...!!!
  අවුරුදු 21 ට වැඩි සෑම සිංගප්පූරු වැසියකුටම සිංගප්පූරු ඩොලර් 300 ක පාරිතෝෂිකයක්‌ (බෝනස්‌ මුදලක්‌) ගෙවන බව සිංගප්පූරු මුදල් ඇමැතිවරයා ඉකුත් දා නිවේදනය කළේය. පසුගිය වසරේ අයවැයෙන් සිංගප්පූරු ඩොලර් බිලියන 10 ක (ශ්‍රී ලංකා මුදලින් රුපියල් කෝටි 7000 ක්‌ පමණ ) අතිරික්‌තයක්‌ ලැබී ඇති බවත් එහි ප්‍රතිලාභ සිංගප්පූරු වැසියන්ට හිමි විය යුතු බවත් පාර්ලිමේන්තුවේදී අයවැය ඉදිරිපත් කරමින් සිංගප්පූරුවේ මුදල් ඇමැති හෙන්ග් ස්‌වී කීත් පවසා තිබිණි. ඒ අනුව ආදායම සිංගප්පූරු ඩොලර් 28,000 හෝ ඊට අඩු අගයක්‌ හෝ ගන්නේ නම් එම පිරිසට සිංගප්පූරු ඩොලර් 300ක බෝනස්‌ මුදලක්‌ද, ආදායම සිංගප්පූරු ඩොලර් 28,000- 100,000ත් අතර නම් එම පිරිසට සිංගප්පූරු ඩොලර් 200 ක බෝනස්‌ මුදලක්‌ද , ආදායම සිංගප්පූරු ඩොලර් 100,000 ඉක්‌මවන පිරිසට සිංගප්පූරු ඩොලර් 100ක බෝනස්‌ මුදලක්‌ද හිමි වේ. බෝනස්‌ මුදල ගෙවීමේදී සිංගප්පූරු රජයට සිංගප්පූරු ඩොලර් මිලියන 700ක පිරිවැයක්‌ දැරීමට සිදුවන අතර ජනතාවගේ ආදායම් තක්‌සේරු කිරීමෙන් අනතුරුව මෙම බෝනස්‌ මුදල ගෙවන බව වාර්තා වේ. මේ අනුව මේ වසර අවසන් වනවිට සිංගප්පූරුවේ ලක්‌ෂ 27 ක පිරිසකට මෙම බෝනස්‌ මුදල හිමිවනු ඇත.
  'සිංගප්පූරු රජය තම වැසියන්ට මෙලෙස්‌ 'බෝනස්‌' පිරිනමද්දී පසුගියදා ශ්‍රී ලංකාව නමැති දූපත් වැසියකුගේ ණය බර රුපියල් ලක්‌ෂ 4 ඉක්‌මවා ගියේය. විගණකාධිපතිවරයා විසින් නිකුත් කර ඇති මහජන ණය කළමනාකරණ වාර්තාවට අනුව 2016 වසර අවසානය වන විට ලංකා පුරවැසියකු මත පැටවී තිබෙන ණය බර රුපියල් 417,913 ක්‌ දක්‌වා ඉහළ ගොස්‌ තිබේ. මෙය 2015 වසරේ ඒක පුද්ගල ණය බර වූ රුපියල් 373,462 ක අගයට වඩා රුපියල් 44,451ක ඉහළ යැමක්‌ වන අතර, එය ප්‍රතිශතයක්‌ ලෙස ගතහොත් 12% ක වැඩිවීමකි. 2005 වසර අවසානය වන විට ශ්‍රී ලංකාවේ ඒක පුද්ගල ණය බර පැවැතියේ රුපියල් 108,908 ක මට්‌ටමේ වූ අතර, වර්තමානය හා සැසඳීමේ දී එය ඉතා ශීඝ්‍ර ලෙස ඉහළ ගොස්‌ තිබෙන බව දත්ත පෙන්වා දෙයි. විගණකාධිපතිවරයාගේ වාර්තාවට අනුව රුපියලේ අගය අවප්‍රමාණය වීම සහ රටේ මුළු ණය බරට එකතු කර තිබෙන විදෙස්‌ ණය ප්‍රමාණය දිගින් දිගටම වර්ධනය වීමෙන් ඉදිරියේදී ඒක පුද්ගල ණය බර තවදුරටත් ඉහළයැමට ද ඉඩ තිබේ.

 නූතනයේ ලෝකයේ සෑම රටකම ආර්ථික ක්‍රියාවලිය නඩත්තු වන්නේ විදෙස්‌ ණය මතය. එයට සරලම උදාහරණය ශ්‍රී ලංකාවේ ණය බර, දළ ජාතික නිෂ්පාදිතයෙන් 84% ක්‌ වන විට ජපානයේ එම ප්‍රතිශතය 234% කි. සිංගප්පූරුවේ 110%කි. එංගලන්තයේ 92% කි. නමුත් අර්බුදය ඇරඹෙන්නේ ලංකාවේ දළ ජාතික නිෂ්පාදිතය ඇමෙරිකන් ඩොලර් බිලියන 81ක්‌ වෙද්දී ජපානයේදී එය ඇමරිකන් ඩොලර් ටි්‍රලියන 5 ක්‌ වීමෙනි. සිංගප්පූරුවේදී එය ඇමරිකන් ඩොලර් බිලියන 297ක්‌ වීමෙනි. කුරහන් පිටි ටිකත් පිටරටින් ගෙනෙන තරමට ශ්‍රී ලංකාව දීන වීමේ ණය බර ද අවසානයේ පැටවී ඇත්තේ අසරණ පොදු ජනතාවගේ හිස මතය. රාජ්‍ය කළමනාකරණයේ අර්බුද හේතුවෙන් ශ්‍රී ලංකාව පණපිටින් ණය කන්දකට යටවෙමින් තිබේ. අවාසනාව වන්නේ රටේ කිසිදු දේශපාලකයකු මේ ෙ€දවාචකය පිළිබඳව අවංකව කතා නොකිරීමය.

 කියුබාවේ විප්ලවීය නායක µsදෙල් කැස්‌ත්‍රොa මිය ගිය මොහොතේ ඇමෙරිකානු සී.එන්.එන්. නාලිකාවේ මාධ්‍යවේදියකු කියුබන් වැසියකුගෙන් ප්‍රශ්න විමසමින් 'කියුබාවේ ආර්ථිකය බිඳ වැටීමට කැස්‌ත්‍රොa වගකිව යුතු බව' පවසයි. ඊට පිළිතුරු දෙමින් කියුබන් වැසියා පවසන්නේ 'කස්‌ත්‍රොa, රට වෙනුවෙන් කරන දේ, ඔහුට කළ හැකි දේ ජනතාවට අවංකව පැවසුවා. ඔහු සෑම විටම ඔහුගේ වචනවලට සාධාරණය ඉටු කළා' යනුවෙනි. කියුබන් ආණ්‌ඩුවට ජනතා විරෝධයකින් තොරව තම සමාජවාදී ආර්ථික ක්‍රමය, වෙළෙඳපොළ ආර්ථිකයක්‌ වෙත මාරු වීමට බලපෑ ප්‍රධානම හේතුව වූයේ කැස්‌ත්‍රොa නමැති දේශපාලකයාගේ අවංකභාවයයි. ශ්‍රී ලංකාවේ දේශපාලකයන්ද ජනතාවට අවංක වන තරමට ජනතාව ඔවුන් විශ්වාස කරනු ඇත. එවිට ආණ්‌ඩුවට කිරීමට ඇත්තේ රට ඉදිරියට ගෙනයැමේ ප්‍රතිපත්ති ක්‍රියාත්මක කිරීම පමණි. ඉතිරි ක්‍රියාවලිය ජනතාව විසින් සිදු කරනු ඇත.